@radek Dzięki Radku za Twój wyczerpujący wpis. Odnośnie tego, co piszesz, ja nie twierdzę, że nie wiadomo od kiedy zaczyna się życie, więc powinniśmy przyjąć, że zaczyna się od początku, zgadzam się, że to nie jest argument logiczny. Jeśli nie wiadomo kiedy to nie wiadomo kiedy, a nie – od początku. Uważam zresztą, że oczywiście człowiek zaczyna się od poczęcia, cytowałem wypowiedź profesora genetyki, który właśnie użył takiego stwierdzenia i uważam, że logicznie na tle naukowym da się dowodzić, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia i nie trzeba tutaj uruchamiać wiary, która jest oczywiście potężnym fundamentem, bo zawiera to, co naukowe, ale także znacznie więcej – także to, czego nauka nie jest w stanie dotknąć. Są też dwa aspekty wiary – wiara jako wierzenie w coś i wiara jako wiara katolicka – te dwie sprawy bym rozdzielił. Wiara jako odniesienie do czegoś, czego nie możemy dotkąć do końca, ale wydaje nam się na pewno, że tak jest, to tak szerokie pojęcie, że może dotyczyć np. Einsteina, który wierzył, że jego wyliczenia szczególnej teorii względności są słuszne, CHOĆ NIE BYŁY (błędnie dodał czynnik, który fałszował mechanikę wszechświata, ale co pasowało do jego założeń – że wszechświat się nie rozszerza). Albo Newtona, który wierzył, że jego twierdzenia opisują cały świat, CHOĆ NIE OPISYWAŁY (okazało się, że opisywał tylko rzeczywistość w wąskim zakresie, który jest bezpośrednio w zasięgu percepcji człowieka). No i teraz mówienie, że oni wierzą tak jak ja wierzę jest stwierdzeniem, które nic nie znaczy,bo każdy w coś wierzy, nawet w to, że drzewo na które patrzę istnieje. Wiem to, czy wierzę w to? Ano, w jakiś sposób da się powiedzieć, że nie wiem tego, ale wierzę w to. Bo przecież nie wiemy, czy żyjemy w Matriksie, ale wierzymy, że nie. Czyli wierzę, że to, co widzę jest tym, co widzę. W ten sposób każdy wierzy we wszystko.

Dlatego proponowałbym, by jednak pojęcia wiary nie stosować do sfery materialnej, w której da się dowodzić naukowo. A ciąża i moment poczęcia taką sferą jest. Co więcej – uważam (wierzę: )) – że da się dowieść naukowo, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia i ludzie nauki to robią. Zarówno genetycy, ale np. etycy, czy etycy nauki, bioetycy i cała rzesza specjalistów, którzy dowodzą, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia. Pod tym linkiem znajduje się przykład takiego opracowania, zawierającego argumenty za tym, że człowiek zaczyna się w momencie poczęcia (oczywiście to tylko niewielkie pojedyncze opracowanie, z wielu) – https://poznan.pan.pl/wp-content/uploads/2020/06/Czlowiek-od-kiedy.pdf

A więc podsumowując – uważam, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia i wiem, że wielu badaczy dowodzi tego w sposób naukowy. Oczywiście jest wielu, którzy dowodzą, że jest inaczej (życie ludzkie zaczyna się od 6, 12 tygodnia itd.) – uważam, że są to badacze, którzy przyjęli pewne aksjomatyczne kryteria, na podstawie którym dochodzą do takich wniosków, a więc sa w jakiś sposób ideologiczne (zależnie od idei, którą się kierują – być może ta idea chroni od bólu ich sumienia).

Oczywiście w dyskusji jak powiesz, że ich wnioski są ideologiczne nie naukowe, to na tym skończy się dyskusja.

A więc wychodząc im na przeciw mogę przyjąć: OK, załóżmy, że nie jesteśmy pewni od kiedy zaczyna się ludzkie życie (załóżmy, bo ja jestem pewien, że wiemy- tak więc jest to rodzaj mojego ustępstwa, kompromisu myślowego). A więc załóżmy, że życie ludzkie niekoniecznie zaczyna się od poczęcia, może tak, a może nie, a może się zaczyna od innego momentu – gdy zaczyna bić serce, działać mózg itd. Żeby uciąć dyskusję w tej sprawie, ogólnie stwierdzam, że nie damy rady określić jednego punktu, gdy zaczyna się życie, bo to zależy WYŁĄCZNIE OD PRZYJĘTYCH KRYTERIÓW. A więc jeśli przyjmiemy jedne kryteria, to nam wyjdzie, że w 12 tygodniu, a jak przyjmiemy inne, to wyjdzie, że w 24 tygodniu. Wg mnie te kryteria są absurdalne (przykład z opatrunkiem na palcu dziecka), ale aby chronić ludzkie życie, myślę, że nie musimy ich zwalczać, wystarczy że powiemy: w najlepszym razie NIE WIEMY kiedy zaczyna się człowiek. Jeśli ktoś twierdzi, że w 12 tygodniu, to będzie to na zasadzie pewnej umowy – przyjętych kryteriów. I nigdy nie będzie się dało zamknąć tej dyskusji.

A więc skoro nie wiemy, nie można ryzykować, że zabijemy człowieka. Lepiej nie ryzykować, bo być może ludzkie życie zaczyna się w pierwszej sekundzie, a może w 12 tygodniu. Skoro nigdy tego nie wyjasnimy, to lepiej nie ryzykować, bo to tak, jakby strzelać w ciemny las. Może kogoś zabijemy, może nie, ale skoro jest ryzyko, to taka zabawa będzie czymś karygodnym.

Podsumowując:
– imho da się dowodzić tego, kiedy zaczyna się ludzkie życie (na podstawie różnych przyjętych kryteriów) – przyjmując kryteria ludzkiej godności, będzie to moment poczęcia (o tym jest artykuł PAN, który wysłałem wyżej) – a więc określenie momentu, gdy zaczyna się ludzkie życie, może być przedmiotem badań naukowych (nie wiary, jeśli nie będziemy wiary traktować szeroko, jako wiarę że to co widzę jest tym co widzę)
– czymś absolutnie osobnym jest wiara w Boga i dociekania teologiczne. Co ciekawe, Biblia też nie określa, kiedy zaczyna się ludzkie życie 🙂 ale teksty Kościoła nie pozostawiają wątpliwości, że nie można dokonywać aborcji (na przestrzeni wieków zweryfikowaliśmy twierdzenie św. Tomasza z Akwinu, że dusza wkracza do ciała dopiero w pewnym momencie ciąży). To jest długo temat, którego nawet nie podejmuję, bo tu chyba mamy jedność, a skupiamy się raczej, jak komunikować się z ludźmi SPOZA Kościoła, więc te kwestie są dla nich raczej nieistotne
– oczywiście móżna te kwestie włączać w dyskusję, bo świadectwo też może mieć znaczenie – ja wierzę, że życie ludzkie jest cenne, bo każdy człowiek jest stworzony na podobieństwo Boga – ten argument może być świadectwem, ale nie oznacza, że nie da się oprzeć dykusji o dowodzenie naukowe – właśnie to bywa zarzutem, że nasze argumenty wynikają z wiary w Boga, a nie z nauki – A TAK NIE JEST. Dlatego jestem za tym, by nie używać kategorii wiary w dyskusji ze zwolennikami aborcji (a jeśli używać, to osobno poza dyskusją naukową, by nie sprawiać wrażenia, że nasze argumenty nie są naukowe)

A więc jeszcze raz – ja nie argumentuję, że nie da się udowodnić, uważam, że DA SIĘ udowodnić, dlatego nie powinniśmy mówić o wierze w to, że człowiek zaczyna się od poczęcia, tylko że jest to do udowodnienia i jest to fakt naukowy. A nawet jeśli ktoś myśli inaczej, to mamy dla niego pewien kompromis, na który się możemy zdecydować i uznać, że być może nie da się udowodnić, że człowiek zaczyna się od poczęcia, ale skoro tak, to otwieramy wielką dyskusję, kiedy zaczyna się życie ludzkie – co zależy wyłącznie od przyjętych kryteriów (podobnie zresztą jak dowodzenie, że człowiek zaczyna się od poczęcia) – i na pewno nie da się jednoznacznie określić, kiedy konkretnie zaczyna się człowiek. A skoro tak, to nie można ryzykować, że zabijemy człowieka. Ja uważam, że życie ludzkie zaczyna się od poczęcia (i tego da się dowieść naukowo), ale nawet jeśli ktoś uważa inaczej, to da się dowodzić z kolei tego, że nie da się określić jednego momentu, a skoro tak, to nie możemy ryzykować, że zabijemy człowieka.

CHYBA że przyjmiemy, że rezygnujemy z zasady, że nie można zabić człowieka, wtedy tak, można. Ale czy naprawdę chcemy rezygnować z tej zasady? jeśli teraz z niej zrezygnujemy, to dokąd dojdziemy? widzimy, ze na Zachodzie zrezygnowano z tej zasady. Efektem jest eutanazja zdrowych ludzi (czyli zgoda na zabicie człowieka, który jest niewienną i dojrzałą dorosłą osobą). I pewnie na tym się nie skończy. Wg mnie osiągnięcie cywilizacyjne, które mówi, że życie ludzkie trzeba chronić zawsze, jest szczytowym osiągnięciem cywilizacyjnym. Rezygnacja z niego oznacza cofnięcie się – regres. Oczywiście jest to możliwe, ale trzeba to sobie jasno powiedzieć – rezygnujemy z pewnego osiągnięcia cywilizacji, być może w ogóle rezygnujemy z cywilizacji łacińskiej, która od tego momentu stanie się historią.

Kiedy zaczyna się życie człowieka i czy o tym ma decydować referendum? Uważam i nauka (biologia) to potwierdza, że życie człowieka zaczyna się w momencie zapłodnienia, a więc połączenia się komórki jajowej oraz plemnika w jedną zygotę. Pojawiającemu się życiu człowieka należy się szacunek i jego obrona. Czy referendum jest aktem obrony życia człowieka od poczęcia? Raczej jest aktem demokratycznym, w którym nie uczestniczą ci co głosu nie mają, ale zgodnie z prawami natury chcą żyć. Kto ich zrozumie i weźmie w obronę? Są niemymi istotami, nie krzyczą domagając się prawa do życia, nie mają praw wyborczych, nie zaskarżą do sądu naszej decyzji, są bezbronni …