De mortuis aut bene aut nihil

Przeczytałem ostatnio, że prawicy brakuje merytorycznych argumentów w dyskusji.
 Zatem niech jakiś „lewicowiec” wyjaśni mi proszę, czy rzeczywiście mamy prawo oskarżać nieżyjącego właściciela pewnej telewizji za to, że nie żyjący już dziennikarz pracujący w jego telewizji molestował lub mobbingował swoje koleżanki z pracy? 



Czy rzeczywiście uważamy za złe to, że wspomniany właściciel telewizji zamiast stworzyć o tej skandalicznej sytuacji osobny reportaż szkalujący swoją własną firmę i pokazujący jak źle traktuje się w niej pracowników, postanowił z tym dziennikarzem wpierw wewnętrznie wyjaśnić sprawę, upominając go i ostrzegając, że takie zachowania nie będą w jego telewizji, czy firmie tolerowane i jeśli się nie opamięta, to zostanie z tej firmy wyrzucony lub przeniesiony do innego telewizyjnego oddziału?



Czy postawa takiego właściciela firmy jest rzeczywiście w naszej ocenie naganna, że nie nagłaśnia danego problemu medialnie, tylko wpierw wewnętrznie w ramach danej firmy chce problem rozwiązać? 

W mojej ocenie gdyby było odwrotnie, to każdy prezes, który zachowałby się inaczej, powinien zostać natychmiastowo zwolniony za publiczne, medialne szarganie dobrego imienia firmy, czy instytucji, którą reprezentuje. Oczywiście nie jest wiadome, czy właściciel tej telewizji kiedykolwiek taką dyscyplinującą rozmowę z tym dziennikarzem przeprowadził. Dzisiaj to już nie ma większego znaczenia, bo panowie już nie żyją i nie mogą się w tej sprawie wypowiedzieć.

Zatem abstrahując już od tego, czy rzekome dowody szkalujące Jana Pawła II, które ujawniła ta sama telewizja, o której wyżej wspominam, były sfabrykowane przez komunistów, a zapewne były, to uważam, że szarganie czyjegoś dobrego imienia po Jego śmierci, jest zaprzeczeniem całej naszej kultury cywilizacyjnej.

Zaprzeczeniem, bo z uwagi na to, że nasza kultura prawa opiera się na domniemaniu niewinności, 
a zmarły nie może już się obronić, czy sprawy ostatecznie wyjaśnić, to już w starożytności przyjęto klasyczną zasadę: de mortuis aut bene aut nihil, co oznacza, że o zmarłych należy mówić dobrze albo wcale! 


(...) Powyższa treść to tylko część artykułu. Aby przeczytać całość i uzyskać dostęp do źródeł należy się zalogować

   

Logowanie jest konieczne, bo treści publikowane na Polskim Fejsie nie zawsze zgodne są z ogólnym przekazem głównych mediów. Dlatego tylko zalogowanie umożliwia odszyfrowanie części artykułów, aby nie była widoczna dla botów wyszukiwarek, które mogłyby Polskiego Fejsa ocenzurować.

Poniżej przydatne linki: Techniczne możliwości Polskiego Fejsa