Kiedy pod koniec 1918 roku Polska rozpoczynała walkę o swoje granice sprawa Wilna wydawała się prosta i oczywista – z pewnością nie inaczej wyobrażał to sobie również Józef Piłsudski. Region już od dawna był kulturowo polski. Dane statystyczne z dwóch pierwszych dekad XX wieku pokazują dobitnie, że Polacy stanowili większość w Wilnie, jak również zdecydowanie dominowali w całym, szerokim pasie od Augustowa i Suwałk, przez Grodno, Lidę, Wilno, aż do Brasławia.

Demokracja zawsze zaczyna i kończy tak samo. Historia dobitnie to pokazuje a procesy geopolityczne w „świecie zachodnim” właśnie kolejny raz potwierdzają. Jeżeli ten ustrój cały czas za przeproszeniem zjada swój własny ogon … to może generalnie jest z nim coś nie tak? Co konkretnie?

Na pamiątkę wjazdu do Jerozolimy Zbawiciela, któremu dzieci zachodziły drogę, rzucając kwiaty i radośnie śpiewając, panięta polskie, synowie rodzin senatorskich, w białe szaty ubrani, przynosili królowi palmy. Najpierwsze panie starały się, aby ich dziatki przyjęte były do tego obrzędu. Gdy jednak Jan Kazimierz, dla wojen ustawicznych, nigdy prawie na Wielkanoc nie znajdował się w stolicy, zwyczaj ten został zapomniany.

Podobno demokracja to „najlepszy z wymyślonych ustrojów”. Powtarzanie tego twierdzenia w kontekście współczesnej „demokracji liberalnej” szczerze mówiąc zakrawa na intelektualną perwersję. Jeżeli to „najlepszy z ustrojów” to dlaczego prędzej czy później ZAWSZE popełnia samobójstwo? Historia demokracji pokazuje, że po etapie rozwoju ZAWSZE wytwarza ona oligarchów, którzy przejmują państwo i zmieniają reguły gry. Zacznijmy od tak hołubionej w naszym nauczaniu historii DEMOKRACJI ATEŃSKIEJ.

Gdyby jedyną i rozstrzygającą cechą obyczajowej kultury było stanowisko kobiety, to szlacheckiej Polsce należałby się może z tego tytułu prym między narodami. Stanowisko żony i matki było w całym tego słowa znaczeniu dostojne; wpływ kobiety wielki, często nawet przemożny.

Zażarty spór o realne skutki przyjęcia chrześcijaństwa przez księcia Mieszka I wybuchł w Polsce razem z internetem ….. i nie tylko nie wygasa, ale wręcz staje się coraz ostrzejszy. Internet ma to do siebie, że każdy może pisać w nim co chce i każdy może to pisanie dowolnie komentować. Skutek jest taki, że wraz z upowszechnieniem sieci mamy permanentną pandemię różnych teorii spiskowych – w tym na tematy historyczne i religijne.

W polskim ruchu niepodległościowym na początku lat 60-tych XIX wieku znalazło się wielu spolonizowanych Żydów z Królestwa Polskiego. Był to ten wyjątkowy czas w naszej historii, kiedy przynajmniej część Izraelitów na ziemiach podzielonego kraju uznała sprawę polskiej niepodległości za własną i czynnie stanęła po jej stronie. Kiedy wybuchło Powstanie Styczniowe niewielu ruszyło do walki z bronią w ręku – to fakt.

„Status, jakim cieszyli się Żydzi w Polsce był „unikalny w skali europejskiej” - Anthony Polonszky, dyrektor Instytutu Studiów Polsko-Żydowskich w Oxfordzie (Por. „Patrząc na wspólna przeszłość. Rozmowa z prof. Anthonym Polonszkym”, przeprowadzona przez Andrzeja Gorzałę”, „Więź” 1988, nr 7-8, s.226).

Polska strona na Wikipedii Angielska strona na Wikipedii Artykuł na Polskie Radio Artykuł na stronie Pałacu Wilanów

Dwa banalnie proste sposoby ręcznego sterowania elektoratem – emocje i 'kultura bycia ofiarą”. Zauważyliście że część sceny politycznej praktycznie całą swoją publiczną aktywność sprowadza do nakręcania emocji wyborców? Widać to doskonale zwłaszcza po tym, jak traktują młodych – szczególnie młode kobiety.